Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται με δύο διαφορετικούς τρόπους. Είναι συνώνυμο με ορισμένες καινοτόμες ηλεκτρονικές μορφές ποπ μουσικής, συμπεριλαμβανομένης της λεγόμενης Intelligent Dance Music (IDM). Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μουσικής βασίζεται κυρίως στις μουσικές νότες ενώ χρησιμοποιεί στοιχεία και τεχνικές με βάση τον ήχο.
Χρησιμοποιείται επίσης ως όρος για έναν τύπο μουσικής που βασίζεται στον ήχο, ο οποίος έχει δημιουργηθεί ως αντίδραση σε πιο ελιτιστικές μορφές μουσικής που βασίζονται στον ήχο. Εδώ η αντίδραση μπορεί να βρεθεί στον τύπο των υλικών που χρησιμοποιούνται, όπως οι ανεπιθύμητους ήχους, συμπεριλαμβανομένου του θορύβου ή του ήχου δυσλειτουργίας ενός CD και άλλα είδη ψηφιακών ή αναλογικών στοιχείων. Δημιουργώντας έτσι ένα φαινόμενο lo-fi που υπάρχει ανεξάρτητα από τις περισσότερες εξελίξεις της ποπ και της τέχνης.