Η κατανομή και η σχετική συγκέντρωση του ήχου μέσα στο χώρο.
Η ηλεκτροακουστική διάχυση αναφέρεται στην πρακτική διανομής ήχου σε ένα χώρο χρησιμοποιώντας πολλαπλά ηχεία, συνήθως με έλεγχο σε πραγματικό χρόνο σε ότι αφορά στα επίπεδα του ήχου (ένταση), την ισοστάθμιση (φιλτράρισμα) και την τοποθέτηση του ήχου στο χώρο. Το ηχητικό υλικό μπορεί να είναι ζωντανές ερμηνείες, synthesizers (συνθετητέςς) ή / και στερεοφωνικές ή πολυκαναλικές ηχογραφήσεις. [EARS, Truax 1999]
